wiersze, zapiski, duchowość, serce.
mikrosekundy ciszy tworzą we mnie pustkę
masz w tym swój udział, chłopcze
masz w tym swój udział, siostro.
Zlepione z uczuć wyższych i cięższych
nikt mi nie pokazał jak mam to przeżyć
Jak to pokazać
Krzyk nie jest w moim stylu.
Poparzyłam palce w czasie zimy a gdybyś mi obiecał, obiecała
że pewna jest wiosna
że przed nami tylko wiosna
Zostałabym na dłużej?
jesteś i to takie cudowne
skąd więc ta niepewność zbierana od lat?
jesteś i to takie kojące
skąd więc warstwy we mnie straty nadchodzącej utraty
braku wiary
czy wystarczy poczuć ciepło by uwierzyć?
czy obce dłonie i Twoje oczy wystarczą , zawieszona tkwię w przestrzeni braków i nadmierności
wrażliwe części we mnie nigdy nie śpią
i sama nie wiem już kiedy utracę by cokolwiek zyskać
By cokolwiek poczuć