przewrazliwione warstwy siebie

jesteś i to takie cudowne

skąd więc ta niepewność zbierana od lat? 

jesteś i to takie kojące

skąd więc warstwy we mnie straty nadchodzącej utraty

braku wiary

czy wystarczy poczuć ciepło by uwierzyć? 

czy obce dłonie i Twoje oczy wystarczą , zawieszona tkwię w przestrzeni braków i nadmierności 

wrażliwe części we mnie nigdy nie śpią

i sama nie wiem już kiedy utracę by cokolwiek zyskać

By cokolwiek poczuć